Τι να κάνετε σε περίπτωση μη εξουσιοδοτημένης δειγματοληψίας ήχου; εικόνα

Τι να κάνετε σε περίπτωση μη εξουσιοδοτημένης δειγματοληψίας ήχου;

Η δειγματοληψία ήχου ή η δειγματοληψία μουσικής είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνική κατά την οποία ηχητικά κομμάτια αντιγράφονται ηλεκτρονικά για να χρησιμοποιηθούν, συχνά σε τροποποιημένη μορφή, σε ένα νέο (μουσικό) έργο, συνήθως με τη βοήθεια υπολογιστή. Ωστόσο, τα ηχητικά θραύσματα ενδέχεται να υπόκεινται σε διάφορα δικαιώματα, ως αποτέλεσμα των οποίων η μη εξουσιοδοτημένη δειγματοληψία μπορεί να είναι παράνομη.

Η δειγματοληψία χρησιμοποιεί υπάρχοντα θραύσματα ήχου. Η σύνθεση, οι στίχοι, η απόδοση και η ηχογράφηση αυτών των τμημάτων ήχου ενδέχεται να υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα. Η σύνθεση και οι στίχοι προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Η (ηχογράφηση της) παράστασης μπορεί να προστατεύεται από το συγγενικό δικαίωμα του ερμηνευτή και το φωνόγραμμα (η ηχογράφηση) μπορεί να προστατεύεται από το συγγενικό δικαίωμα του παραγωγού φωνογραφήματος. Το άρθρο 2 της Οδηγίας της ΕΕ για τα πνευματικά δικαιώματα (2001/29) παραχωρεί στον δημιουργό, στον ερμηνευτή και στον παραγωγό φωνογραφημάτων αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής, το οποίο περιορίζεται στο δικαίωμα έγκρισης ή απαγόρευσης αναπαραγωγής του προστατευόμενου «αντικειμένου». Ο συγγραφέας μπορεί να είναι ο συνθέτης ή/και ο συγγραφέας των στίχων, οι τραγουδιστές και/ή οι μουσικοί είναι συνήθως ο καλλιτέχνης του ερμηνευτή (άρθρο 1 του νόμου περί γειτονικών δικαιωμάτων (NRA)) και ο παραγωγός φωνογραφημάτων είναι το άτομο που κάνει την πρώτη ηχογράφηση , ή έχει κάνει και φέρει τον οικονομικό κίνδυνο (άρθρο 1 υπό δ της ΕΡΑ). Όταν ένας καλλιτέχνης γράφει, ερμηνεύει, ηχογραφεί και κυκλοφορεί τα δικά του τραγούδια υπό τη δική του διαχείριση, αυτά τα διαφορετικά κόμματα ενώνονται σε ένα άτομο. Τα πνευματικά δικαιώματα και τα συνοδευτικά δικαιώματα βρίσκονται στη συνέχεια στα χέρια ενός ατόμου.

Στην Ολλανδία, η Οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα έχει εφαρμοστεί μεταξύ άλλων στον νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων (CA) και στην NRA. Η ενότητα 1 της ΑΠ προστατεύει το δικαίωμα αναπαραγωγής του δημιουργού. Ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων χρησιμοποιεί τον όρο «αναπαραγωγή» αντί «αντιγραφή», αλλά στην πράξη και οι δύο όροι είναι παρόμοιοι. Το δικαίωμα αναπαραγωγής του καλλιτέχνη και του παραγωγού φωνογραφημάτων προστατεύεται από τις Ενότητες 2 και 6, αντίστοιχα, της NRA. Όπως και η οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα, αυτές οι διατάξεις δεν ορίζουν τι συνιστά (πλήρη ή μερική) αναπαραγωγή. Ενδεικτικά: Το άρθρο 13 του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων προβλέπει ότι «οποιαδήποτε πλήρης ή μερική επεξεργασία ή απομίμηση σε τροποποιημένη μορφή” αποτελεί αναπαραγωγή. Επομένως, μια αναπαραγωγή περιλαμβάνει περισσότερα από ένα αντίγραφο 1 προς 1, αλλά δεν είναι σαφές ποιο κριτήριο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση οριακών περιπτώσεων. Αυτή η έλλειψη σαφήνειας είχε αντίκτυπο στην πρακτική της δειγματοληψίας ήχου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι καλλιτέχνες του δείγματος δεν γνώριζαν πότε παραβιάζονταν τα δικαιώματά τους.

Το 2019, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) το διευκρίνισε εν μέρει στην Pelham απόφαση, μετά από προκαταρκτικά ερωτήματα που έθεσε το γερμανικό Bundesgerichtshof (BGH) (CJEU 29 Ιουλίου 2019, C-476/17, ECLI:EU:C:2019:624). Το ΔΕΕ διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι ένα δείγμα μπορεί να είναι αναπαραγωγή φωνογραφήματος, ανεξάρτητα από το μήκος του δείγματος (παρ. 29). Επομένως, ένα δείγμα ενός δευτερολέπτου μπορεί επίσης να συνιστά παράβαση. Επιπλέον, αποφασίστηκε ότι «όταν, κατά την άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης, ένας χρήστης μεταγράφει ένα ηχητικό κομμάτι από ένα φωνόγραμμα για χρήση σε ένα νέο έργο, σε αλλαγμένη μορφή που δεν είναι αναγνωρίσιμη στο αυτί, η χρήση αυτή θα πρέπει να θεωρείται ότι δεν συνιστά «αναπαραγωγή». κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο γ) της οδηγίας 2001/29». (παράγραφος 31, διατακτικό υπό 1). Επομένως, εάν ένα δείγμα έχει υποστεί επεξεργασία με τέτοιο τρόπο ώστε το ηχητικό θραύσμα που είχε αρχικά ληφθεί να μην είναι πλέον αναγνωρίσιμο στο αυτί, δεν τίθεται θέμα αναπαραγωγής φωνογραφήματος. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν απαιτείται άδεια για δειγματοληψία ήχου από τους σχετικούς κατόχους δικαιωμάτων. Μετά από παραπομπή από το ΔΕΕ, το BGH αποφάσισε στις 30 Απριλίου 2020 Metall auf Metall IV, στο οποίο προσδιόριζε το αυτί για το οποίο το δείγμα πρέπει να είναι μη αναγνωρίσιμο: το αυτί του μέσου ακροατή μουσικής (BGH 30 Απριλίου 2020, I ZR 115/16 (Metall auf Metall IV), παρ. 29). Μολονότι οι αποφάσεις του ECJ και του BGH αφορούν το συγγενικό δικαίωμα του παραγωγού φωνογραφημάτων, είναι εύλογο ότι τα κριτήρια που διατυπώνονται σε αυτές τις αποφάσεις ισχύουν επίσης για παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων του ερμηνευτή και των συγγενικών δικαιωμάτων του ερμηνευτή. Τα πνευματικά δικαιώματα και τα συγγενικά δικαιώματα του ερμηνευτή έχουν όντως υψηλότερο όριο προστασίας, έτσι ώστε η προσφυγή στα συγγενικά δικαιώματα του παραγωγού φωνογραφημάτων θα είναι καταρχήν πιο επιτυχής σε περίπτωση εικαζόμενης παραβίασης με δειγματοληψία ήχου. Για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, για παράδειγμα, ένα ηχητικό κομμάτι πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «δική του πνευματική δημιουργία». Δεν υπάρχει τέτοια απαίτηση προστασίας για την προστασία των γειτονικών δικαιωμάτων του παραγωγού φωνογραφημάτων.

Κατ' αρχήν, επομένως, αποτελεί προσβολή του δικαιώματος αναπαραγωγής εάν κάποιος δείγματα a ήχος με τρόπο που είναι αναγνωρίσιμος στον μέσο ακροατή μουσικής. Ωστόσο, το άρθρο 5 της Οδηγίας για τα πνευματικά δικαιώματα περιέχει αρκετούς περιορισμούς και εξαιρέσεις στο δικαίωμα αναπαραγωγής στο άρθρο 2 της Οδηγίας για τα πνευματικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης μιας εξαίρεσης από την προσφορά και μιας εξαίρεσης για παρωδία. Η δειγματοληψία ήχου σε ένα κανονικό εμπορικό πλαίσιο συνήθως δεν καλύπτεται από αυτό, ενόψει των αυστηρών νομικών απαιτήσεων.

Επομένως, κάποιος που βρίσκεται σε μια κατάσταση όπου γίνονται δειγματοληψίες των ηχητικών θραυσμάτων του θα πρέπει να κάνει στον εαυτό του την ακόλουθη ερώτηση:

  • Το άτομο που λαμβάνει δείγμα έχει άδεια να το κάνει από τους σχετικούς κατόχους δικαιωμάτων;
  • Το δείγμα έχει υποστεί επεξεργασία ώστε να είναι αγνώριστο στον μέσο ακροατή μουσικής;
  • Το δείγμα εμπίπτει σε κάποια από τις εξαιρέσεις ή περιορισμούς;

Σε περίπτωση εικαζόμενης παράβασης, μπορούν να ληφθούν μέτρα με τους ακόλουθους τρόπους:

  • Στείλτε επιστολή κλήσης για παύση της παράβασης.
    • Ένα λογικό πρώτο βήμα εάν θέλετε να σταματήσει η παράβαση το συντομότερο δυνατό. Ειδικά αν δεν αναζητάτε ζημιές αλλά θέλετε απλώς να σταματήσει η παράβαση.
  • Διαπραγματευτείτε με τον φερόμενο παραβάτη να καθαρός το δείγμα.
    • Μπορεί ο φερόμενος παραβάτης να μην παραβίασε εσκεμμένα, ή τουλάχιστον χωρίς να το σκεφτεί δύο φορές, τα δικαιώματα κάποιου. Στην περίπτωση αυτή, ο φερόμενος ως παραβάτης μπορεί να μηνυθεί και να καταστεί σαφές ότι έχει σημειωθεί παράβαση. Από εκεί, οι όροι μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης για τη χορήγηση άδειας από τον κάτοχο των δικαιωμάτων για δειγματοληψία. Για παράδειγμα, ο κάτοχος των δικαιωμάτων μπορεί να απαιτήσει απόδοση, κατάλληλη αμοιβή ή δικαιώματα. Αυτή η διαδικασία χορήγησης και λήψης άδειας για δειγματοληψία ονομάζεται επίσης κάθαρση. Στην κανονική εξέλιξη των γεγονότων, αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα πριν συμβεί οποιαδήποτε παράβαση.
  • Κίνηση πολιτικής αγωγής στο δικαστήριο κατά του φερόμενου ως παραβάτη.
    • Μπορεί να υποβληθεί αξίωση στο δικαστήριο λόγω παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων ή συγγενικών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, μπορεί να υποστηριχθεί ότι το άλλο μέρος ενήργησε παράνομα παραβιάζοντας (άρθρο 3:302 του ολλανδικού Αστικού Κώδικα), μπορεί να ζητηθεί αποζημίωση (άρθρο 27 της CA, άρθρο 16 παράγραφος 1 της NRA) και κέρδος μπορεί να παραδοθεί (άρθρο 27α της ΑΠ, άρθρο 16 παράγραφος 2 της ΕΡΑ).

Law & More θα χαρεί να σας βοηθήσει με τη σύνταξη μιας επιστολής απαίτησης, τις διαπραγματεύσεις με τον φερόμενο ως παραβάτη ή/και την έναρξη νομικών διαδικασιών.

Law & More