Η νέα τροποποίηση του νόμου περί εποπτείας των ολλανδικών γραφείων καταπιστεύματος και η παροχή κατοικίας συν
Τα τελευταία χρόνια ο ολλανδικός τομέας καταπιστεύματος έχει γίνει ένας τομέας με υψηλή ρύθμιση. Τα γραφεία καταπιστεύματος στην Ολλανδία βρίσκονται υπό αυστηρή επίβλεψη. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η ρυθμιστική αρχή τελικά κατάλαβε και συνειδητοποίησε ότι τα γραφεία καταπιστεύματος διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να εμπλακούν σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή σε συναλλαγές με δόλια μέρη. Προκειμένου να είναι σε θέση να εποπτεύουν τα γραφεία καταπιστεύματος και να ρυθμίζουν τον τομέα, ο νόμος εποπτείας του ολλανδικού γραφείου καταπιστεύματος (Wtt) τέθηκε σε ισχύ το 2004. Βάσει αυτού του νόμου, τα γραφεία καταπιστεύματος πρέπει να πληρούν διάφορες προϋποθέσεις προκειμένου να διεξάγουν τις δραστηριότητές τους. Πρόσφατα, εγκρίθηκε μια άλλη τροποποίηση στο Wtt, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2019. Αυτή η νομοθετική τροποποίηση συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, ότι ο ορισμός του παρόχου κατοικίας σύμφωνα με το Wtt έχει γίνει ευρύτερος. Ως αποτέλεσμα αυτής της τροποποίησης, περισσότερα ιδρύματα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Wtt, γεγονός που μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για αυτά τα ιδρύματα. Σε αυτό το άρθρο θα εξηγηθεί τι συνεπάγεται η τροποποίηση του Wtt όσον αφορά την παροχή κατοικίας και ποιες είναι οι πρακτικές συνέπειες της τροποποίησης σε αυτόν τον τομέα.
1. Το ιστορικό του νόμου εποπτείας του γραφείου του Ολλανδικού Trust
Ένα καταπιστευματικό γραφείο είναι ένα νομικό πρόσωπο, εταιρεία ή φυσικό πρόσωπο που, επαγγελματικά ή εμπορικά, παρέχει μία ή περισσότερες υπηρεσίες καταπιστεύματος, με ή χωρίς άλλα νομικά πρόσωπα ή εταιρείες. Όπως υποδηλώνει ήδη το όνομα του Wtt, τα γραφεία καταπιστεύματος υπόκεινται σε επίβλεψη. Η εποπτική αρχή είναι η Ολλανδική Κεντρική Τράπεζα. Χωρίς άδεια από την Ολλανδική Κεντρική Τράπεζα, τα γραφεία καταπιστεύματος δεν επιτρέπεται να λειτουργούν από γραφείο στην Ολλανδία. Το Wtt περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων θεμάτων, τον ορισμό του γραφείου καταπιστεύματος και τις απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν τα γραφεία καταπιστεύματος στην Ολλανδία προκειμένου να λάβουν άδεια. Το Wtt ταξινομεί πέντε κατηγορίες υπηρεσιών εμπιστοσύνης. Οι οργανισμοί που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες ορίζονται ως γραφείο καταπιστεύματος και απαιτούν άδεια σύμφωνα με το Wtt. Αυτό αφορά τις ακόλουθες υπηρεσίες:
- είναι διευθυντής ή εταίρος νομικού προσώπου ή εταιρείας·
- παροχή διεύθυνσης ή ταχυδρομικής διεύθυνσης, μαζί με παροχή πρόσθετων υπηρεσιών (παροχή κατοικίας συν)·
- χρήση μιας εταιρείας αγωγών προς όφελος του πελάτη·
- πώληση ή διαμεσολάβηση στην πώληση νομικών προσώπων·
- ενεργώντας ως διαχειριστής.
Οι ολλανδικές αρχές είχαν διάφορους λόγους για την εισαγωγή του Wtt. Πριν από την εισαγωγή του Wtt, ο τομέας καταπιστεύματος δεν είχε χαρτογραφηθεί ή σχεδόν δεν είχε χαρτογραφηθεί, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μεγάλη ομάδα μικρότερων γραφείων καταπιστεύματος. Με την καθιέρωση της εποπτείας, θα μπορούσε να επιτευχθεί μια καλύτερη εικόνα του τομέα εμπιστοσύνης. Ο δεύτερος λόγος για την εισαγωγή του Wtt είναι ότι διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ειδική Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης, επεσήμαναν έναν αυξημένο κίνδυνο εμπλοκής των γραφείων καταπιστεύματος, μεταξύ άλλων, σε ξέπλυμα χρήματος και φοροδιαφυγή. Σύμφωνα με αυτούς τους οργανισμούς, υπήρχε κίνδυνος ακεραιότητας στον τομέα των καταπιστευμάτων που έπρεπε να γίνει διαχειρίσιμος μέσω κανονισμών και εποπτείας. Αυτά τα διεθνή ιδρύματα συνέστησαν επίσης μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της αρχής «γνωρίζω τον πελάτη», η οποία επικεντρώνεται σε αδιάφθορες επιχειρηματικές δραστηριότητες και όπου τα γραφεία καταπιστεύματος πρέπει να γνωρίζουν με ποιον συναλλάσσονται. Στόχος είναι να αποτραπεί η διεξαγωγή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με δόλια ή εγκληματικά μέρη. Ο τελευταίος λόγος για την εισαγωγή του Wtt είναι ότι η αυτορρύθμιση όσον αφορά τα γραφεία καταπιστεύματος στην Ολλανδία δεν κρίθηκε επαρκής. Δεν υπάγονταν όλα τα γραφεία καταπιστεύματος στους ίδιους κανόνες, καθώς δεν ήταν όλα τα γραφεία ενωμένα σε υποκατάστημα ή επαγγελματική οργάνωση. Επιπλέον, έλειπε μια εποπτική αρχή που θα μπορούσε να διασφαλίσει την επιβολή των κανόνων.[1] Στη συνέχεια, το Wtt εξασφάλισε ότι θεσπίστηκε σαφής ρύθμιση σχετικά με τα γραφεία καταπιστεύματος και ότι αντιμετωπίστηκαν τα προαναφερθέντα προβλήματα.
2. Ο ορισμός της παροχής κατοικίας συν υπηρεσία
Από την εισαγωγή του Wtt το 2004, υπήρξαν τακτικές τροποποιήσεις σε αυτόν τον νόμο. Στις 6 Νοεμβρίου 2018, η Ολλανδική Γερουσία ενέκρινε μια νέα τροποποίηση στο Wtt. Με τον νέο νόμο εποπτείας του ολλανδικού γραφείου Trust του 2018 (Wtt 2018), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2019, οι απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν τα γραφεία καταπιστεύματος έχουν γίνει αυστηρότερες και η εποπτική αρχή έχει περισσότερα διαθέσιμα μέσα επιβολής. Αυτή η αλλαγή, μεταξύ άλλων, διεύρυνε την έννοια της «παροχής διαμονής συν». Σύμφωνα με το παλιό Wtt, η ακόλουθη υπηρεσία θεωρήθηκε υπηρεσία εμπιστοσύνης: την παροχή διεύθυνσης για νομικό πρόσωπο σε συνδυασμό με την παροχή πρόσθετων υπηρεσιών. Αυτό ονομάζεται επίσης το παροχή κατοικίας συν.
Πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι ακριβώς συνεπάγεται η παροχή κατοικίας. Σύμφωνα με το Wtt, η παροχή κατοικίας είναι την παροχή ταχυδρομικής διεύθυνσης ή διεύθυνσης επίσκεψης, κατόπιν παραγγελίας ή νομικής οντότητας, εταιρείας ή φυσικού προσώπου που δεν ανήκει στον ίδιο όμιλο με τον πάροχο της διεύθυνσης. Εάν η οντότητα που παρέχει τη διεύθυνση εκτελεί πρόσθετες υπηρεσίες επιπλέον αυτής της διάταξης, μιλάμε για παροχή κατοικίας συν. Μαζί, αυτές οι δραστηριότητες θεωρούνται υπηρεσία εμπιστοσύνης σύμφωνα με το Wtt. Οι ακόλουθες πρόσθετες υπηρεσίες αφορούσαν στο παλιό Wtt:
- παροχή συμβουλών ή παροχή βοήθειας στο ιδιωτικό δίκαιο, με εξαίρεση την εκτέλεση δραστηριοτήτων υποδοχής·
- παροχή φορολογικών συμβουλών ή φροντίδα φορολογικών δηλώσεων και συναφών υπηρεσιών·
- την εκτέλεση δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την προετοιμασία, την αξιολόγηση ή τον έλεγχο των ετήσιων λογαριασμών ή τη συμπεριφορά των διοικήσεων·
- πρόσληψη διευθυντή για νομική οντότητα ή εταιρεία·
- άλλες πρόσθετες δραστηριότητες που ορίζονται με γενική διοικητική εντολή.
Η παροχή κατοικίας μαζί με την εκτέλεση μιας από τις πρόσθετες υπηρεσίες που αναφέρονται παραπάνω θεωρείται υπηρεσία καταπιστεύματος βάσει του παλιού Wtt. Οι οργανισμοί που παρέχουν αυτόν τον συνδυασμό υπηρεσιών πρέπει να διαθέτουν άδεια σύμφωνα με το Wtt.
Σύμφωνα με το Wtt 2018, οι πρόσθετες υπηρεσίες έχουν τροποποιηθεί ελαφρώς. Τώρα αφορά τις ακόλουθες δραστηριότητες:
- παροχή νομικών συμβουλών ή παροχή βοήθειας, με εξαίρεση την εκτέλεση δραστηριοτήτων υποδοχής·
- τη μέριμνα για φορολογικές δηλώσεις και συναφείς υπηρεσίες·
- την εκτέλεση δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την προετοιμασία, την αξιολόγηση ή τον έλεγχο των ετήσιων λογαριασμών ή τη συμπεριφορά των διοικήσεων·
- πρόσληψη διευθυντή για νομική οντότητα ή εταιρεία·
- άλλες πρόσθετες δραστηριότητες που ορίζονται με γενική διοικητική εντολή.
Είναι σαφές ότι οι πρόσθετες υπηρεσίες στο πλαίσιο του Wtt 2018 δεν αποκλίνουν πολύ από τις πρόσθετες υπηρεσίες του παλιού Wtt. Ο ορισμός της παροχής συμβουλών στο πρώτο σημείο διευρύνεται ελαφρώς και η παροχή φορολογικών συμβουλών αφαιρείται από τον ορισμό, αλλά κατά τα άλλα αφορά σχεδόν τις ίδιες πρόσθετες υπηρεσίες.
Ωστόσο, όταν το Wtt 2018 συγκρίνεται με το παλιό Wtt, φαίνεται μια μεγάλη αλλαγή όσον αφορά την παροχή κατοικίας συν. Σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 4, εδάφιο β Wtt 2018, απαγορεύεται η διεξαγωγή δραστηριοτήτων χωρίς άδεια βάσει του παρόντος νόμου, οι οποίες αποσκοπούν τόσο στην παροχή ταχυδρομικής διεύθυνσης όσο και σε διεύθυνση επίσκεψης όπως αναφέρεται στην ενότητα β του ορισμού των υπηρεσιών καταπιστεύματος και κατά την παροχή πρόσθετων υπηρεσιών όπως αναφέρονται στο εν λόγω μέρος, προς όφελος ενός και του αυτού φυσικού προσώπου, νομικής οντότητας ή εταιρείας.[2]
Αυτή η απαγόρευση προέκυψε επειδή η παροχή κατοικίας και η παροχή πρόσθετων υπηρεσιών είναι συχνά διαχωρίζονται στην πράξη, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι υπηρεσίες δεν παρέχονται από το ίδιο μέρος. Αντίθετα, ένα μέρος για παράδειγμα εκτελεί τις πρόσθετες υπηρεσίες και στη συνέχεια φέρνει τον πελάτη σε επαφή με ένα άλλο μέρος που παρέχει την κατοικία του. Δεδομένου ότι η παροχή πρόσθετων υπηρεσιών και η παροχή κατοικίας δεν διεξάγονται από το ίδιο μέρος, καταρχήν δεν μιλάμε για υπηρεσία καταπιστεύματος σύμφωνα με την παλιά Wtt. Με τον διαχωρισμό αυτών των υπηρεσιών, δεν απαιτείται επίσης άδεια σύμφωνα με το παλιό Wtt και έτσι αποφεύγεται η υποχρέωση λήψης αυτής της άδειας. Προκειμένου να αποτραπεί αυτός ο διαχωρισμός των υπηρεσιών καταπιστεύματος στο μέλλον, έχει συμπεριληφθεί απαγόρευση στο άρθρο 3, παράγραφος 4, υποβ Wtt 2018.
3. Πρακτικές συνέπειες της απαγόρευσης του διαχωρισμού των υπηρεσιών καταπιστεύματος
Σύμφωνα με το παλιό Wtt, οι δραστηριότητες των παρόχων υπηρεσιών που διαχωρίζουν την παροχή κατοικίας και την εκτέλεση πρόσθετων δραστηριοτήτων και οι υπηρεσίες αυτές εκτελούνται από διαφορετικά μέρη, δεν εμπίπτουν στον ορισμό της υπηρεσίας καταπιστεύματος. Ωστόσο, με την απαγόρευση από το άρθρο 3, παράγραφος 4, υποβ Wtt 2018, απαγορεύεται επίσης σε μέρη που χωρίζουν υπηρεσίες καταπιστεύματος να διεξάγουν τέτοιες δραστηριότητες χωρίς άδεια. Αυτό συνεπάγεται ότι τα μέρη που επιθυμούν να συνεχίσουν να ασκούν τις δραστηριότητές τους με αυτόν τον τρόπο, απαιτούν άδεια και, επομένως, υπόκεινται επίσης στην εποπτεία της Εθνικής Τράπεζας της Ολλανδίας.
Η απαγόρευση συνεπάγεται ότι οι πάροχοι υπηρεσιών παρέχουν μια υπηρεσία εμπιστοσύνης σύμφωνα με το Wtt 2018 όταν εκτελούν δραστηριότητες που στοχεύουν τόσο στην παροχή κατοικίας όσο και στην παροχή πρόσθετων υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, ένας πάροχος υπηρεσιών δεν επιτρέπεται να παρέχει πρόσθετες υπηρεσίες και στη συνέχεια να φέρει τον πελάτη του σε επαφή με άλλο μέρος που παρέχει την κατοικία του, χωρίς να έχει άδεια σύμφωνα με το Wtt. Επιπλέον, ένας πάροχος υπηρεσιών είναι δεν επιτρέπεται να ενεργεί ως διαμεσολαβητής φέρνοντας έναν πελάτη σε επαφή με διάφορα μέρη που μπορούν να παρέχουν κατοικία και να παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες, χωρίς άδεια.[3] Αυτό ισχύει ακόμη και όταν ο εν λόγω διαμεσολαβητής δεν παρέχει ο ίδιος την κατοικία του, ούτε εκτελεί πρόσθετες υπηρεσίες.
4. Παραπομπή πελατών σε συγκεκριμένους παρόχους κατοικίας
Στην πράξη, συχνά υπάρχουν μέρη που παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες και στη συνέχεια παραπέμπουν τον πελάτη σε συγκεκριμένο πάροχο κατοικίας. Σε αντάλλαγμα για αυτήν την παραπομπή, ο πάροχος της κατοικίας συχνά πληρώνει προμήθεια στο μέρος που παρέπεμψε τον πελάτη. Ωστόσο, σύμφωνα με το Wtt 2018, δεν επιτρέπεται πλέον οι πάροχοι υπηρεσιών να συνεργάζονται και να διαχωρίζουν σκόπιμα τις υπηρεσίες τους προκειμένου να αποφύγουν το Wtt. Όταν ένας οργανισμός εκτελεί πρόσθετες υπηρεσίες για πελάτες, δεν επιτρέπεται η παραπομπή αυτών των πελατών σε συγκεκριμένους παρόχους κατοικίας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια συνεργασία μεταξύ των μερών που αποσκοπεί στην αποφυγή του Wtt. Επιπλέον, όταν λαμβάνεται προμήθεια για παραπομπές, είναι προφανές ότι υπάρχει συνεργασία μεταξύ των μερών στην οποία οι υπηρεσίες καταπιστεύματος διαχωρίζονται.
Το σχετικό άρθρο από το Wtt κάνει λόγο για εκτέλεση δραστηριοτήτων με στόχο την τόσο παροχή ταχυδρομικής διεύθυνσης ή διεύθυνσης επίσκεψης όσο και κατά την παροχή πρόσθετων υπηρεσιών. Το τροποποιητικό μνημόνιο αναφέρεται σε φέρνοντας σε επαφή τον πελάτη με διαφορετικά κόμματα.[4] Το Wtt 2018 είναι ένας νέος νόμος, επομένως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις σχετικά με αυτόν τον νόμο. Επιπλέον, σχετική βιβλιογραφία αναφέρεται μόνο στις αλλαγές που συνεπάγεται αυτός ο νόμος. Αυτό σημαίνει ότι, αυτή τη στιγμή, δεν είναι ακόμη σαφές πώς ακριβώς θα λειτουργήσει ο νόμος στην πράξη. Ως αποτέλεσμα, δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή ποιες ακριβώς ενέργειες εμπίπτουν στους ορισμούς του «στόχου» και του «έρχοντας σε επαφή». Δεν είναι λοιπόν επί του παρόντος δυνατό να πούμε ποιες ενέργειες εμπίπτουν ακριβώς στην απαγόρευση του άρθρου 3, παράγραφος 4, υπο β Wtt 2018. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι πρόκειται για συρόμενη κλίμακα. Η αναφορά σε συγκεκριμένους παρόχους κατοικίας και η λήψη προμήθειας για αυτές τις παραπομπές θεωρείται ότι φέρνουν πελάτες σε επαφή με πάροχο κατοικίας. Η σύσταση συγκεκριμένων παρόχων κατοικίας με τους οποίους κάποιος έχει καλές εμπειρίες ενέχει κίνδυνο, αν και ο πελάτης κατ' αρχήν δεν παραπέμπεται απευθείας σε πάροχο κατοικίας. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση αναφέρεται ένας συγκεκριμένος πάροχος κατοικίας με τον οποίο μπορεί να επικοινωνήσει ο πελάτης. Υπάρχει μια καλή πιθανότητα αυτό να θεωρηθεί ως «φέροντας τον πελάτη σε επαφή» με έναν πάροχο κατοικίας. Άλλωστε, σε αυτή την περίπτωση ο πελάτης δεν χρειάζεται να κάνει καμία προσπάθεια ο ίδιος για να βρει πάροχο κατοικίας. Εξακολουθεί να τίθεται το ερώτημα εάν μιλάμε για «έρχοντας σε επαφή τον πελάτη» όταν ένας πελάτης παραπέμπεται σε μια συμπληρωμένη σελίδα αναζήτησης Google. Αυτό συμβαίνει επειδή με αυτόν τον τρόπο, δεν συνιστάται συγκεκριμένος πάροχος κατοικίας, αλλά το ίδρυμα παρέχει στον πελάτη ονόματα των παρόχων κατοικίας. Για να διευκρινιστεί ποιες ακριβώς ενέργειες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της απαγόρευσης, η νομική διάταξη θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω στη νομολογία.
5. Σύναψη
Είναι σαφές ότι το Wtt 2018 μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για τα μέρη που παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες και ταυτόχρονα παραπέμπουν τους πελάτες τους σε άλλο μέρος που μπορεί να παρέχει κατοικία. Σύμφωνα με το παλιό Wtt, αυτά τα ιδρύματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Wtt και επομένως δεν απαιτούσαν άδεια σύμφωνα με το Wtt. Ωστόσο, από τη στιγμή που έχει τεθεί σε ισχύ το Wtt 2018, υπάρχει απαγόρευση του λεγόμενου διαχωρισμού των υπηρεσιών εμπιστοσύνης. Στο εξής, ιδρύματα που εκτελούν δραστηριότητες που εστιάζουν τόσο στην παροχή κατοικίας όσο και στην παροχή πρόσθετων υπηρεσιών, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Wtt και πρέπει να λάβουν άδεια σύμφωνα με τον παρόντα νόμο. Στην πράξη, υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες και στη συνέχεια παραπέμπουν τους πελάτες τους σε έναν πάροχο κατοικίας. Για κάθε πελάτη που παραπέμπουν, λαμβάνουν προμήθεια από τον πάροχο της κατοικίας. Ωστόσο, από τότε που τέθηκε σε ισχύ το Wtt 2018, δεν επιτρέπεται πλέον στους παρόχους υπηρεσιών να συνεργάζονται και να διαχωρίζουν σκόπιμα τις υπηρεσίες προκειμένου να αποφύγουν το Wtt. Οι οργανισμοί που εργάζονται σε αυτή τη βάση, θα πρέπει επομένως να εξετάσουν κριτικά τις δραστηριότητές τους. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν δύο επιλογές: προσαρμόζουν τις δραστηριότητές τους ή εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Wtt και επομένως απαιτούν άδεια και υπόκεινται στην εποπτεία της Ολλανδικής Κεντρικής Τράπεζας.
Επικοινωνία
Εάν έχετε ερωτήσεις ή σχόλια μετά την ανάγνωση αυτού του άρθρου, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον κ. Maxim Hodak, δικηγόρος στο Law & More μέσω maxim.hodak@lawandmore.nl ή του κ. Tom Meevis, δικηγόρος στο Law & More μέσω tom.meevis@lawandmore.nl ή καλέστε στο +31 (0)40-3690680.
[1] K. Frielink, Toezicht Trustkantoren στην Ολλανδία, Deventer: Wolters Kluwer Nederland 2004.
[2] Kamerstukken II 2017/18, 34 910, 7 (Nota van Wijziging).
[3] Kamerstukken II 2017/18, 34 910, 7 (Nota van Wijziging).
[4] Kamerstukken II 2017/18, 34 910, 7 (Nota van Wijziging).